Η έγγαμη συμβίωση αυτό το μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή κάθε ανθρώπου, το οποίο συνήθως ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς και ιδρύεται με την προοπτική η συμβίωση να είναι ισόβια δεν καταλήγει πάντοτε σε ένα ευτυχές τέλος.
Η έγγαμη σχέση ως ζωντανός οργανισμός προορισμένος για διάρκεια στο μέλλον δύναται να αντιμετωπίζει κατά καιρούς μικρές ή μεγαλύτερες αναταράξεις και κλυδωνισμούς. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για συνήθεις μεταπτώσεις λόγω μεταβαλλόμενων προσωπικών, οικονομικών, κοινωνικών, επαγγελματικών κ.ά.αλλαγών στη ζωή κάθε ανθρώπου οι οποίες ξεπερνιούνται και παραμερίζονται. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως όταν οι αλλαγές αυτές έχουν ως συνέπεια τον ισχυρό κλονισμό των σχέσεων μεταξύ των συζύγων τότε γεννάται λόγος διαζυγίου.
Τι είναι λόγος διαζυγίου
Ο λόγος διαζυγίου συνιστά την βαθύτερη αιτία που οδηγεί στη λύση του γάμου. Ο λόγος αυτός έχει ήδη επιφέρει ανεπανόρθωτο κλονισμό στο ζευγάρι δηλαδή κατάρρευση της συζυγικής σχέσης.
Το δικαστήριο προκειμένου να προβεί στη λύση του γάμου πρέπει να διαπιστώσει τη συγκεκριμένη εκείνη κατάσταση ή το γεγονός που αναγράφεται περιοριστικά στο νόμο και συνιστά γενεσιουργό αιτία του δικαιώματος διάζευξης των συζύγων. Ο νόμος απαριθμεί τέσσερις καταστάσεις ή γεγονότα με βάση τα οποία οι σύζυγοι μπορούν να "ζητήσουν διαζύγιο". Αυτά είναι:
1) ο κλονισμός της συζυγικής σχέσης από λόγο που αφορά στο πρόσωπο του ενός συζύγου ή και των δύο και που είναι τόσο ισχυρός, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για τον σύζυγο που ζητά το διαζύγιο. Εφόσον δεν αποδεικνύεται το αντίθετο περίπτωση κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης υπάρχει σε περίπτωση:
- διγαμίας
- μοιχείας
- εγκατάλειψης ή επιβουλής της ζωής του ενός συζύγου από τον άλλο
- άσκησης ενδοοικογενειαής βίας.
2) η συνεχής διετής διάσταση των συζύγων
3) η κήρυξη του ενός συζύγου σε αφάνεια
4) η συμφωνία (συναίνεση) των συζύγων για λύση του γάμου τους.
Από τις καταστάσεις αυτές οι 3 πρώτες οδηγούν σε διαζύγιο με αντιδικία ενώ η 4η αναφέρεται στο συναινετικό διαζύγιο.
