Πολλές φορές διάφοροι ιστότοποι υπόκεινται σε κλοπή περιεχομένου. Πρόκειται για το φαινόμενο plagiarism που είναι σε γενικές γραμμές η πιστή ή μερική αντιγραφή περιεχομένου ενός ιστότοπου σε έναν άλλο χωρίς την κατάλληλη άδεια από την πηγή (πρωτότυπο περιεχόμενο).

Στην πράξη συνήθως μιλάμε για copy - paste αναρτήσεις αφού επί της ουσίας ο 2ος ιστότοπος απλώς αναδημοσιεύει το ίδιο περιεχόμενο. Το plagiarism αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του Διαδικτύου αφενός λόγω της ελεύθερης πρόσβασης και αφετέρου λόγω της ευκολίας αντιγραφής των δεδομένων με λίγα μόνο κλικ.

Ως γνωστόν ένα από τα βασικά στοιχεία της προσωπικότητας ενός ατόμου, το οποίο συνδέεται άρρηκτα με αυτό είναι το κύριο όνομα αυτού. Το κύριο όνομα συνιστά στοιχείο εξατομίκευσης του ατόμου που το διαφοροποιεί από τους άλλους και εξυπηρετεί την επικοινωνία του κατά τις συναλλαγές του με τρίτους.

Το κύριο όνομα αναγράφεται στη ληξιαρχική πράξη γέννησης του ατόμου στο περιθώριο της οποίας γίνεαι μνεία της ονοματοδοσίας βάσει της πράξης βαπτίσεώς του. Πολλές φορές ωστόσο, το αναγραφόμενο στη ληξιαρχική πράξη κύριο όνομα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στο άτομο ιδίως σε περιπτώσεις που εκ παραδρομής αυτό έχει αναγραφεί με ορθογραφικά λάθη, όταν αυτό δεν είναι εύηχο, όταν δημιουργεί σύγχυση στις συναλλαγές, όταν εμποδίζει την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου κ.ά.

Στην σημερινή κοινωνία, η οποία χαρακτηρίζεται όχι αδίκως ως κοινωνία της πληροφορίας δεσπόζοντα ρόλο καταλαμβάνουν οι τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες και κυρίως οι υπηρεσίες μέσω του διαδικτύου. Οι πάροχοι αυτών των υπηρεσιών μας τροφοδοτούν καθημερινά με αναρίθμητα διαδικτυακά συστήματα, υπηρεσίες αποθήκευσης δεδομένων, πλατφόρμες κοινωνικής ή επαγγελματικής δικτύωσης κ.α. μέσα από τα οποία διακινείται και ανταλλάσσεται καθημερινά άλλοτε εν αγνοία μας και άλλοτε με πλήρη δική μας επίγνωση τεράστιος όγκος δεδομένων και προσωπικών στοιχείων.

Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες (ή wannabe ιδιοκτήτες) website αναζητούν οδηγίες και νομική υποστήριξη για τους όρους χρήσης των website τους. Λέγοντας όροι χρήσης εδώ εννοώ όλα τα νομικής φύσης κείμενα που συνοδεύουν ένα website, μία εφαρμογή ή μία ψηφιακή υπηρεσία γενικότερα όπως είναι οι όροι χρήσης, η αποποίηση ευθυνών, η πολιτική προστασίας προσωπικών δεδομένων, τα πνευματικά δικαιώματα κτλ.

Δεν θα αναφερθώ στην αναγκαιότητα ύπαρξης όρων χρήσης. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο και είναι ευτυχές το γεγονός ότι και στην Ελλάδα οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες που θέλουν να έχουν μία σοβαρή παρουσία στο web δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στο νομικό κομμάτι. Κάτι φαίνεται να αλλάζει προς το καλύτερο στην ελληνική κουλτούρα. Μετά το λογιστή και ο δικηγόρος καθιερώνεται ως βασικός συνεργάτης των νεοφυών επιχειρήσεων.

Στην καθημερινή πρακτική των συναλλαγών συμμετέχουν με διάφορους τρόπους σε αυτές ανήλικοι. Η αγορά προϊόντων από το περίπτερο, η πληρωμή από λογαριασμών κινητής τηλεφωνίας, η χρησιμοποίηση από ανήλικο των παροχών κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΑΘ κτλ), η καθημερινή επιβίβαση σε μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελούν ορισμένα μόνο παραδείγματα συναλλαγών ενός ανήλικου ατόμου. Πόσο έγκυρες είναι όμως στην πράξη αυτές οι συναλλαγές και κατά πόσο νομικά δεσμευτικά είναι τα αποτελέσματα που παράγονται από αυτές;