Σύμφωνα με τον νόμο διοικητική απέλαση κατά αλλοδαπού μπορεί να διαταχθεί και σε περίπτωση που αλλοδαπός υπήκοος τρίτης χώρας που διαμένει παράνομα σε ελληνικό έδαφος συλληφθεί επειδή δεν διαθέτει νομιμοποιητικά έγγραφα νόμιμης διαμονής του στη χώρα κατά παράβαση των ν. 3386/2005 και 3907/2011. Στην περίπτωση αυτή ο αλλοδαπός συλλαμβάνεται από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές. Εντός τριών ημερών από την σύλληψή του εκδίδεται απόφαση κράτησης, η οποία πρέπει να είναι αιτιολογημένη και να ενημερώνει τον αλλοδαπό υπήκοο για τα δικαιώματά του.
Σε περίπτωση που ο αλλοδαπός θέλει να προβάλει αντιρρήσεις κατά της κράτησής του οφείλει να το πράξει εντός προθεσμίας 48 ωρών από την στιγμή της σύλληψής του και πριν από την έκδοση απόφασης κράτησης, ενώπιον της αρχής που είναι αρμόδια για την έκδοση απόφασης απέλασης ή πράξης επιστροφής. Εν συνεχεία εκδίδεται άμεσα η απόφαση περί απέλασης και επιστροφής του στη χώρα προέλευσης. Η απόφαση απέλασης διατάσσεται με απόφαση του οικείου Αστυνομικού Διευθυντή και προκειμένου περί Γενικών Αστυνομικών Διευθύνσεων Αττικής και Θεσσαλονίκης από τον αρμόδιο για θέματα αλλοδαπών Αστυνομικό Διευθυντή ή ανώτερο Αξιωματικό, που ορίζεται από τον οικείο Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή. Εφόσον εκδοθεί η απόφαση απέλασης η κράτηση του αλλοδαπού που ξεκίνησε από την στιγμή της σύλληψής του συνεχίζεται έως την εκτέλεση της απέλασης σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες. Σύμφωνα με το αρ. 76 παρ. 3 ν. 3386/2006 (όπως η παραγρ. αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 αρ. 48 ν. 3772/2009 ΦΕΚ Α112/10-07-2009) η κράτηση του αλλοδαπού είναι δυνατόν να παραταθεί για περιορισμένο χρόνο, που δεν υπερβαίνει τους δώδεκα (12) μήνες.
Σε περίπτωση που ο αλλοδαπός επιθυμεί να διαμαρτυρηθεί κατά της συνεχιζόμενης κράτησής του μπορεί να προβάλει αντιρρήσεις ενώπιον του Προέδρου ή του οριζόμενου από αυτόν Πρωτοδίκη του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Περιφέρειας εντός της οποίας κρατείται. Οι αντιρρήσεις πρέπει να διαλαμβάνουν συγκεκριμένους λόγους. Στο δικαστήριο ο αλλοδαπός θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει αναπτύξει σταθερούς δεσμούς με τη χώρα και ότι δεν είναι ύποπτος φυγής. Συγκεκριμένα πρέπει να αποδείξει ότι έχει γνωστή και σταθερή διαμονή συνεπώς δεν είναι ύποπτος φυγής αφού θα μπορεί να ανευρεθεί από τις αρμόδιες αρχές οποτεδήποτε στην διεύθυνση διαμονής του προς εκτέλεση της πράξης απέλασης και ότι μπορεί να εξασφαλίσει τα μέσα διαβίωσής του στη χώρα. Επίσης πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας καθώς και για τη δημόσια υγεία. Για τον σκοπό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάθε πρόσφορο αποδεικτικό μέσο τόσο έγγραφα (ληγμένες παλαιότερες άδειες διαμονής, έγγραφα που αποδεικνύουν την μακροχρόνια νόμιμη διαμονή του, συμβάσεις εργασίας, μισθωτήρια συμβόλαια, πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης μεταφρασμένο και επικυρωμένο, βεβαίωση απόδοσης ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, αντίγραφα φορολογικών δηλώσεων προηγούμενων ετών, βεβαιώσεις παρακολούθησης μαθημάτων ελληνικής γλώσσας, αποδεικτικά ύπαρξης συγγενικού δεσμού με Έλληνα πολίτη ή ομογενή, λογαριασμοί ΔΕΗ, κινητής/σταθερής τηλεφωνίας, αποδείξεις τραπεζικών συναλλαγών, διαβατήριο σε ισχύ, αποδείξεις νοσηλείας σε νοσηλευτικά ιδρύματα κ.ά.) όσο και μάρτυρες.
Σε περίπτωση που οι αντιρρήσεις γίνουν δεκτές και ο προς απέλαση αλλοδαπός δεν κρίνεται ύποπτος φυγής ή επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή ο Πρόεδρος του Διοικητικού Πρωτοδικείου διαφωνεί ως προς την κράτησή του ο αλλοδαπός αφήνεται ελεύθερος με την χορήγηση σε αυτόν υπηρεσιακού σημειώματος. Με την απόφαση του Δικαστηρίου διατάσσεται η άρση της κράτησης και τάσσεται σε αυτόν προθεσμία 30 ημερών από την έκδοση της απόφασης εντός της οποίας οφείλει να αναχωρήσει οικειοθελώς από την χώρα. Κατά την έξοδό του από τη χώρα ο αλλοδαπός πρέπει να παραδώσει το υπηρεσιακό σημείωμα στην υπηρεσία Ελέγχου Διαβατηρίων. Σε διαφορετική περίπτωση, ήτοι σε περίπτωση που ο αλλοδαπός δεν αναχωρήσει οικειοθελώς η απόφαση εκτελείται εις βάρος του.
