Είναι σύνηθες το φαινόμενο να καλείται στην κληρονομιά αποβιώσαντος ως κληρονόμος κάποιος ανήλικος. Αυτό μπορεί να γίνει αφενός εφόσον ο ανήλικος καθίσταται κληρονόμος είτε μέσω της εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής είτε ως κατιών του κληρονομούμενου (1813 επομ. ΑΚ) ή ορίζεται κληρονόμος μέσω διαθήκης αφετέρου όταν ο ανήλικος καλείται στην κληρονομιά συνεπεία προηγούμενης αποποίησης προγενεστέρως κληθέντος κληρονόμου. Στην περίπτωση που η κληρονομιά συνίσταται από αξιόλογα και σημαντικής αξίας περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, κινητά αξίας, χρήματα, δικαιώματα, εισοδήματα από οποιδήποτε πηγή κ.α.) όλα βαίνουν καλώς και ο ανήλικος δύναται να αποδεχτεί την επαχθείσα στον ίδιο κληρονομιά, καθότι από αυτήν αποκτά όφελος που συνίσταται στην επαύξηση της περιουσίας του.