Στην καθημερινή πρακτική των συναλλαγών συμμετέχουν με διάφορους τρόπους σε αυτές ανήλικοι. Η αγορά προϊόντων από το περίπτερο, η πληρωμή από λογαριασμών κινητής τηλεφωνίας, η χρησιμοποίηση από ανήλικο των παροχών κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΑΘ κτλ), η καθημερινή επιβίβαση σε μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελούν ορισμένα μόνο παραδείγματα συναλλαγών ενός ανήλικου ατόμου. Πόσο έγκυρες είναι όμως στην πράξη αυτές οι συναλλαγές και κατά πόσο νομικά δεσμευτικά είναι τα αποτελέσματα που παράγονται από αυτές;